Począwszy od wojen husyckich do 1620 roku w kraju tutejszym byli bracia czescy. Po bitwie pod Białą Górą wszyscy księża czeskobraterscy zostali wygnani z parafii w 1624 roku. Patent cesarski z 1627 roku nakazywał eksmisję wszystkich obywateli o innym wyznaniu niż katolickim. Ci, którzy nie chcieli się wyprowadzić, przyjęli pozornie wiarę katolicką, w sercu jednak pozostawali ze swoją starą wiarą, i w niej potajemnie wychowywali własne dzieci. Bracia czescy schodzili się na modlitwy w parowach pod wzgórzem Kačí vrch. Patent Tolerancyjny (cesarz Józef II - 1781) zezwalał na praktykowanie wyznania protestanckiego w konfesji augsburskiej i helweckiej. Wiele tajnych braci czeskich przystąpiło do konfesji helweckiej jako najbliższej wierze czeskobraterskiej.
Począwszy od wojen husyckich do 1620 roku w kraju tutejszym byli bracia czescy. Po bitwie pod Białą Górą wszyscy księża czeskobraterscy zostali wygnani z parafii w 1624 roku. Patent cesarski z 1627 roku nakazywał eksmisję wszystkich obywateli o innym wyznaniu niż katolickim. Ci, którzy nie chcieli się wyprowadzić, przyjęli pozornie wiarę katolicką, w sercu jednak pozostawali ze swoją starą wiarą, i w niej potajemnie wychowywali własne dzieci. Bracia czescy schodzili się na modlitwy w parowach pod wzgórzem Kačí vrch. Patent Tolerancyjny (cesarz Józef II - 1781) zezwalał na praktykowanie wyznania protestanckiego w konfesji augsburskiej i helweckiej. Wiele tajnych braci czeskich przystąpiło do konfesji helweckiej jako najbliższej wierze czeskobraterskiej.
Pierwszy drewniany kościółek (dom modlitwy) zaczęto budować 1 maja 1786 roku, a wyświęcono go w dniu 3 listopada 1787 roku. Był to drugi kościół wzniesiony w Czechach po wydaniu Patentu Tolerancyjnego. Proboszcz Jan Kašpar w jego miejscu wzniósł w 1823 roku kamienny kościół, który stoi po dziś dzień. Pierwszym proboszczem był Samuel Galambosy, po nim do 1812 roku służyło jeszcze siedem proboszczów węgierskiego pochodzenia. Pierwszym czeskim kaznodzieją był Josef Šedivý (1812 - 1820). Obok zboru został zbudowana szkoła, którą otwarto w dniu 20 września 1785 roku. Plebanię wzniesiono obok kościoła w 1815 roku. Za czasów proboszcza Španiela zamknięto stary cmentarz (kościelny) wokół kościoła i założono nowy cmentarz tuż za gminą, w miejscu, w którym znajduje się po dziś dzień.
Gdy w 1905 roku przyszedł do Soběhrd proboszcz Šebesta, kościółek był w nędznym stanie, belki i stropy przegniłe. Dlatego też naprawił kościółek. Latem 1909 roku dobudowano do kościoła wieżę w stylu biedermeierowskim i poddano remontowi stropy. Remont został zaprojektowany i przeprowadzony przez firmę J. Blecha z Pragi. Budowlę poświęcono 1 listopada 1909 roku. W 1910 roku zabrzmiały w pierwszą wrześniową niedzielę trzy nowe dzwony na nowej wieży, nadano im następujące imiona Hus, Žižka oraz Chelčický. W czasie wojny dzwon, który nosił imię nieustraszonego czeskiego wojownika, został skonfiskowany na materiał wojenny. Zbór soběhrdski należał do największych w Czechach, rozciągał się w linii powietrznej od zachodu na wschód na długość 60 km, a od północy na południe – 50 km. W 1925 roku założono nowy zbór w Benešovie.